Ik geef toe, een beetje een vreemde titel maar ik zal dat uitleggen. Ik werd door de advocate van deze onderneming benaderd met de vraag of ik een oplossing kon vinden voor de problemen waarmee deze onderneming geconfronteerd werd. Zij was arbeidsrecht advocate en had de ondernemer ondersteund bij een arbeidsrechtelijke procedure. De bedrijfsleider die al bijna twee jaren ziek was en ruim 25 jaren in dienst was, mocht van de rechter niet worden ontslagen. Tot overmaat van ramp zouden de loonkosten binnen enkele maanden ook weer volledig voor rekening van de onderneming komen. De onderneming kon deze lasten onmogelijk dragen en ook het schikken met de betreffende medewerker was onbetaalbaar. Voor de rest was er weinig aan de hand. Het hield allemaal niet over maar de onderneming bood werk aan ca 15 medewerkers, bestond al ruim vijftig jaren en was van betekenis in het dorp.
Nadat ik me een goed beeld had gevorm van de situatie was het voor mij duidelijk dat het onmogelijk was om gewoon door te gaan. Dat zou ongetwijfeld leiden tot het faillissement van de onderneming, het verlies van alle werkgelegenheid en een enorme kapitaalvernietiging. Ik heb een doorstart geadviseerd op kleinere schaal met ca 10 medewerkers. Als eerste heb ik de bank op de hoogte gesteld van de plannen. De vraag aan de bank was om de bestaande financieringen over te dragen naar de nieuwe onderneming. Er waren geen extra middelen nodig en de zekerheidspositie voor de bank was op basis van een hypothecaire dekking uitstekend.
Voorbereiding
Parallel daaraan ben ik gestart met de voorbereidingen. Welke medewerkers gaan mee en welke niet. Ik heb de administrateur in vertrouwen genomen omdat ik hem hard nodig had voor het verzamelen van de noodzakelijke gegevens. Ook heb ik de essentiële leveranciers geïnformeerd, iets wat gewaardeerd wordt en zorgt voor de medewerking van die kant. Ondanks de goede voorbereidingen is het faillissement toch nog sneller uitgesproken dan gepland. De reden was dat de bank, na een radiostilte van enkele weken plotsklaps aangaf niet mee te willen werken en per direct alle betalingsverkeer te blokkeren. Dat heeft geleid tot felle discussies met de bank en het versneld aanvragen van het faillissement.
Samenwerking curator
De curator kon zich vrijwel direct vinden in de vooraf uitgewerkte plannen voor de doorstart en heeft zelfs zijn invloed aangewend om de bank, bijna te “dwingen” mee te werken. Dat heeft wel zo’n zes weken geduurd. Het moment dat de curator niet langer de medewerkers kon laten doorwerken op kosten van het UWV kwam akelig dichtbij. Commercieel heeft dit het bedrijf ook schade berokkent. De doorstart is uiteindelijk succesvol afgerond en de onderneming is door kunnen gaan en functioneert nu, na ruim vijf jaren nog steeds. Een evaluatie over de werkwijze van en met de bank heeft achteraf geleid tot de betaling van een deel van de schade die de onderneming geleden heeft. Zonder juridische procedures maar puur op basis van goed wederzijds overleg.
Zelf faillissement aanvragen en doorstarten
Het zelf aanvragen van het faillissement om vervolgens in een andere entiteit (gewoon) door te gaan kan terecht vragen oproepen. Is dat wel verantwoord? Zo’n besluit neem je niet zomaar en vereist een zorgvuldige afweging van allerlei belangen. Zelf zou ik er nooit aan meewerken als b.v. het doel zou zijn om de positie van de ondernemer te verbeteren door derden bewust te benadelen. Er zijn echter situaties waarin het zeker verantwoord is. Behoudt van werkgelegenheid door een deel van de werkgelegenheid op te offeren is zo’n situatie. Dat was bij bovenstaand bedrijf aan de orde. En zelfs dan vind ik dat je moet proberen om de schade voor derden zoveel mogelijk te beperken. En dat kan ook.
Deze column is geschreven door Leon Brouns. Leon heeft in zijn carrière als interimmanager voor Mkb ondernemingen binnen – en buiten Nederland veel bedrijven in zwaar weer begeleidt. Hij heeft veel ervaring aan beide kanten van de tafel zowel als bankier en als bestuurder van ondernemingen. Hij spreekt de taal van de ondernemer en die van de bankier en merkt dagelijks dat deze tolkenfunctie nog altijd nodig is.
